آیودی و عفونت واژن؛ افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌های لگن
آی‌یو‌دی (IUD) یکی از پرکاربردترین و مؤثرترین روشهای پیشگیری از بارداری است که در میان زنان محبوبیت زیادی دارد. با این حال، نگرانی‌هایی در مورد احتمال ایجاد عفونت واژن یا رحم پس از قرار دادن آن وجود دارد. برخی خانمها بعد از نصب IUD دچار علائمی مثل ترشحات غیرطبیعی، خارش، یا درد در ناحیه لگن می‌شوند که می‌تواند نشانه‌ی عفونت باشد. در این مطلب بررسی می‌کنیم که آیا IUD واقعاً می‌تواند باعث عفونت واژینال یا رحمی شود یا خیر. همچنین به ارتباط میان استفاده از آی‌یو‌دی و عفونت‌های قارچی، باکتریایی و مقاربتی می‌پردازیم. اگر در فکر گذاشتن IUD هستید یا بعد از آن دچار ناراحتی شده‌اید، این مقاله می‌تواند اطلاعات دقیقی در اختیارتان بگذارد تا با آگاهی کامل، سلامت خود را بهتر مدیریت کنید.
آنچه در اين مقاله مي خوانيد
یکی از نگرانی‌های شایع درباره استفاده از آی‌یو‌دی (IUD) این است که آیا این وسیله می‌تواند باعث بروز عفونت واژن یا عفونت‌های لگنی شود یا خیر. پاسخ به این سوال نیازمند بررسی دقیق چند نکته مهم است. ابتدا باید توجه داشت که خود آی‌یو‌دی به‌تنهایی به عنوان یک وسیله پیشگیری از بارداری، به طور مستقیم باعث عفونت واژن نمی‌شود. آی‌یو‌دی به داخل رحم گذاشته میشود و اگر به روش صحیح و در شرایط بهداشتی کامل نصب شود، خطر بروز عفونت‌های واژینال یا لگنی بسیار پایین است. با این حال، برخی شرایط می‌توانند خطر عفونت را افزایش دهند:
1. وجود عفونت فعال یا عفونت‌های مقاربتی قبل از نصب آی‌یو‌دی:
اگر قبل از گذاشتن آی‌یو‌دی، فرد دچار عفونت‌هایی مثل کلامیدیا یا گنوره باشد، احتمال انتقال باکتری‌ها به رحم و ایجاد عفونت لگنی پس از نصب افزایش می‌یابد. به همین دلیل، غربالگری و درمان کامل این عفونت‌ها قبل از جاگذاری آی‌یو‌دی ضروری است.
2. عدم رعایت بهداشت و استریلیتی در هنگام نصب:
اگر در فرایند جاگذاری آی‌یو‌دی، اقدامات استریل به درستی انجام نشود یا تکنیک نصب نادرست باشد، امکان ورود باکتری‌ها به رحم و ایجاد عفونت وجود دارد.
3. عوامل فردی و رفتاری:
عدم رعایت بهداشت فردی، داشتن چند شریک جنسی، یا روابط جنسی بدون محافظت نیز می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد. در نهایت، آی‌یو‌دی به عنوان یک وسیله پیشگیری از بارداری ایمن و موثر شناخته میشود و در صورت رعایت اصول بهداشتی و انجام غربالگری‌های لازم قبل از نصب، خطر عفونت واژینال و لگنی بسیار کم خواهد بود. اگر علائمی مانند ترشحات غیرطبیعی، درد لگن، تب یا خونریزی غیرعادی پس از نصب آی‌یو‌دی مشاهده شد، باید فوراً به پزشک مراجعه شود تا بررسی و درمان مناسب انجام گیرد.
خطر عفونت واژن پس از قرار دادن آی‌یو‌دی (IUD) معمولاً پایین است، اما بیشترین احتمال بروز آن در ۲ تا ۳ هفته اول پس از نصب دستگاه وجود دارد. این عفونت‌ها می‌توانند ناشی از ورود باکتری‌ها به رحم یا واژن در زمان جاگذاری باشند، به‌ویژه اگر پیش از نصب، عفونت واژینال یا بیماری مقاربتی درمان‌نشده وجود داشته باشد.
علائمی مانند ترشحات غیرعادی، خارش، بوی بد یا درد لگنی می‌تواند نشانه عفونت باشد و نیاز به بررسی فوری دارد. با انجام معاینات لازم قبل از نصب IUD و رعایت بهداشت فردی، می‌توان این خطر را به حداقل رساند. استفاده از آی‌یو‌دی تحت نظر پزشک متخصص معمولاً ایمن است و بروز عفونت‌های جدی نادر است.
از انواع آیودی می‌توان مسی با نام تجاری پاراگارد و آیودی هورمونی با نام تجاری میرنا را نام برد. آیودی مسی رایج ترین آیودی است که مورد استفاده قرار گرفته و هزینه آن مناسب می باشد. آیودی مسی با مسی که آزاد می‌کند سبب اسپرم کشی میشود و خود آن می‌تواند لانه گزینی جنین را سد کرده و سبب پیشگیری از بارداری میشود.
مس نیز خاصیت باکتری کشی داشته، به همین منظور افرادی که نگران هستند که موجب عفونت میشود باید بدانند نه تنها آیودی موجب عفونت نمی شود بلکه آیودی سبب پیشگیری از عفونت خواهد شد.
آیودی مسی عمر مفیدی بین 9 تا 10 سال خواهد داشت. آیودی هورمونی پروژسترونی تحت عنوان لوونوروژسترول آزاد می‌کند و یک هفته طول می‌کشد تا اثرات پیشگیری آغاز شود و نزدیک به 3 تا 5 سال عمر مفید خواهد داشت.
در صورتی که فردی پس از جای گذاری دچار عفونت گردد، به دلیل این است که پروسه جایگذاری آیودی به صورت بهداشتی طی نشده است.
در افراد مبتلا به بیماری ویلیسون، افزایش مس بدن به حالت غیرطبیعی است و در مواردی این افراد حساسیت تماسی به مس خواهند داشت.
بنابراین در این افراد از آیودی نقره‌ای و طلایی استفاده خواهد شد. آیودی نقره‌ای و طلایی نیز مانند آیودی مسی بوده و تنها تفاوت آن‌ها در میزان هزینه‌ها و نحوه جا گذاری می‌باشد که جاگذاری این نوع آیودی‌ها کمی دشوار می‌باشد.
انتخاب نوع آیودی توسط پزشک به شرایط عمومی، سلامت و نتایج حاصل از استفاده آن با مشورت با بیمار انجام میشود. در خصوص ارتباط آیودی و عفونت واژن باید گفت، از علائم عفونت پس از جایگذاری آیودی می‌توان به ترشحات واژن، دردهای زیر شکمی، تب و لرز، استفراغ و تهوع حس ناخوشایند در واژن اشاره کرد که سریعا باید به پزشک مراجعه شود.
آی‌یو‌دی‌های مسی و هورمونی هر دو گزینه‌های مؤثری برای جلوگیری از بارداری هستند، اما از نظر تأثیر بر واژن و احتمال عفونت، تفاوت‌های کوچکی دارند. به‌طور معمول، هیچ‌یک از این دو نوع آی یو دی به‌طور مستقیم موجب عفونت واژن نمی‌شوند، اما عواملی مانند واکنش بدن فرد یا نحوه نصب می‌توانند در ایجاد یا پیشگیری از عفونت نقش داشته باشند. در بعضی از منابع اشاره شده که آی‌یو‌دی مسی ممکن است باعث تحریک مخاط واژن یا تغییر در تعادل اسیدیته (pH) شود، که این تغییر در برخی زنان می‌تواند شرایط را برای رشد قارچ یا باکتری‌های مضر فراهم کند.
در مقابل، آی یو دی هورمونی که حاوی پروژستین است، ممکن است محیط داخلی رحم و واژن را طوری تغییر دهد که از رشد برخی میکروب‌ها جلوگیری شود، اما در برخی افراد ممکن است موجب خشکی یا حساسیت واژن گردد. در نهایت، انتخاب بین IUD مسی یا هورمونی باید با توجه به شرایط بدنی، سابقه عفونت‌های قبلی و نظر پزشک انجام شود تا ریسک عوارض به حداقل برسد.
عفونت واژن پس از قرارگیری آی‌یو‌دی (IUD) ممکن است به‌صورت محدود (واژینیت) یا گسترده‌تر (عفونت لگنی) بروز کند. در صورت مرتبط بودن با آی‌یو‌دی، معمولاً در هفته‌های اول پس از جاگذاری بروز می‌کند.علائم شایع عفونت واژن مرتبط با آی‌یو‌دی عبارتند از:
1. ترشحات غیرطبیعی واژن:
• افزایش حجم ترشحات
• بوی بد (ماهی‌مانند در عفونت‌های باکتریال)
• رنگ غیرطبیعی (زرد، سبز، خاکستری)
• کف‌آلود یا غلیظ
2. تحریک و ناراحتی در ناحیه واژن:
• خارش
• سوزش (به‌ویژه هنگام ادرار یا رابطه جنسی)
• قرمزی و التهاب ناحیه واژن و ولو
3. درد:
• درد پایین شکم یا لگن (اگر عفونت گسترش یافته باشد)
• درد در حین رابطه جنسی (dyspareunia)
• احساس فشار یا ناراحتی مداوم در ناحیه تحتانی شکم
4. سایر علائم سیستمیک (در صورت پیشرفت عفونت):
• تب یا لرز
• خستگی
• تهوع
غربالگری قبل از نصب
• انجام آزمایش برای عفونت‌های مقاربتی (STD)، مانند:
o کلامیدیا
o گنوره
در صورت وجود عفونت، درمان کامل قبل از نصب آی‌یو‌دی الزامی است.
2. نصب توسط پزشک یا ماما با تجربه
• رعایت استریلیتی کامل در زمان جاگذاری
• استفاده از دستکش استریل، اسپکولوم استریل و تکنیک‌های ضدعفونی مناسب
3. آموزش به بیمار پس از نصب
• پرهیز از رابطه جنسی به مدت 48 ساعت (برخی منابع تا 7 روز پیشنهاد می‌کنند)
• رعایت بهداشت شخصی و خشک نگه‌داشتن ناحیه تناسلی
• عدم استفاده از تامپون یا شستشوی داخلی واژن (دوش واژینال) حداقل به مدت یک هفته
4. استفاده از کاندوم در روابط جنسی با شریک جدید
• پیشگیری از انتقال عفونت‌های جنسی (که می‌توانند باعث PID شوند)
• IUD از بارداری پیشگیری می‌کند، اما نه از عفونت جنسی
5. مراجعه پیگیری پس از نصب
• معمولاً بین 4 تا 6 هفته پس از نصب جهت بررسی نخ IUD، موقعیت آن و علائم عفونت
• در صورت مشاهده علائم غیرطبیعی مانند ترشح، درد یا تب، مراجعه فوری
6. اطلاع‌رسانی درباره علائم هشداردهنده
بیمار باید بداند چه زمانی باید به پزشک مراجعه کند:
o تب
o ترشحات بدبو
o درد لگن
o خونریزی شدید یا طولانی
7. رعایت اصول بهداشت جنسی و فردی
• شست‌وشوی ملایم و منظم ناحیه تناسلی (بدون شوینده‌های قوی یا عطردار)
• اجتناب از چند شریک جنسی
آیودی یک دستگاه تی شکل است که قابلیت تا شدن داشته و بر اساس عمقی که توسط سوند مشخص گردیده، با استفاده از یک میله در لوله، آیودی از لوله خارج شده و در جای مناسب در رحم قرار داده میشود.
پزشک زنان برای جای گذاری آیودی، واژن را باز کرده و محل را استریل می‌نماید، سپس پس از باز نگه داشتن دهانه رحم، آیودی را وارد رحم خواهند کرد.
تحقیقات نشان داده است از هر 1000 زنی که آیودی استفاده می‌کند ممکن است یک زن دچار مشکلات و از عوارض آی یو دی شود بنابراین جای نگرانی نیست. همچنین در افرادی که از آیودی استفاده کرده‌اند نسبت به زنانی که از آن استفاده نمی‌کنند، ریسک ابتلا به بیماری‌های التهابی لگن در هفته‌های اول بیشتر خواهد بود.
قرار دادن آیودی ممکن است با کمی درد همراه باشد که تمام مراحل قرار گیری آن چند دقیقه بیشتر طول نخواهد کشید. پس از جایگذاری آیودی، نخ‌هایی که به آیودی متصل می‌باشند از طریق لوله رحمی درون واژن آویزان می‌گردند.
پزشک تا ۵ سانتی متر از نخ‌هایی که آن از دهانه سرویکس آویزان شده را نگه داشته و باقی مانده آن را می‌چیند. نخ نباید از واژن بیرون بزند، اما با دست از درون واژن احساس میشود که نشان می‌دهد آیودی سرجای خود قرار دارد.
در مورد نحوه لمس کردن نخ‌ها پزشک آموزش‌های لازم را می‌دهد و زمان تعویض آیودی با توجه به نوع آن روی کارتی که پزشک تحویل فرد می‌دهد نوشته شده است.
- بعد از گذاشتن آیودی
برخی از بانوان طی قرار دادن آیودی احساس ناراحتی اندکی داشته و بلافاصله می‌توانند به کارهای روزانه خود بپردازند. برخی از زنان بعد از قرار دادن نیز احساس گرفتگی خواهند داشت. زیرا رحم آن‌ها در حال تنظیم جای آیودی می‌باشد.
ممکن است چند روز اول فرد خونریزی و لکه بینی داشته باشد که امری طبیعی می‌باشد. اما در صورت داشتن خون ریزی مداوم و سنگین، باید با پزشک مشورت کرده تا اطمینان حاصل شود که فرد دچار عفونت آیودی نشده است.
همچنین این احتمال وجود دارد که اولین قاعدگی پس از قرار دادن آیودی سنگین تر و زودتر از زمان مقرر رخ دهد. در ماه اول، هر چند روز یک بار و در طی قاعدگی نخ های آیودی را چک کرده تا اطمینان یابید نخ ها سرجای خود قرار دارند.
از عوارض آی یو دی علاوه بر ارتباط بین آیودی و عفونت واژن می‌توان سوراخ شدن و یا آسیب رسیدن به رحم را نام برد که این زخم ها ممکن است سبب ناباروری گردند. اما استفاده از خود دستگاه سبب ناباروری دائمی در زنان نمی‌گردد.
- ♦ خارج شدن خود به خودی دستگاه آیودی:
- این موضوع از عوارض برداشتن آیودی جدا می‌باشد. زیرا توسط پزشک متخصص انجام نشده است. احتمال بسیار کمی وجود دارد که آیودی از جای خود خارج گردد. در صورت خارج شدن دستگاه، باید سریعا به پزشک زنان مراجعه نمایید.
- ♦ بارداری بیرون از رحم:
- با وجود استفاده از دستگاه آیودی احتمال بارداری به میزاد بسیار کمی هم چنان وجود دارد. اما در صورت رخ دادن بارداری، احتمال زیادی وجود دارد که خارج از رحم باشد. در این صورت باید فورا به پزشک مراجعه کرده زیرا بارداری خارج رحم جان مادر را در معرض خطر قرار می دهد.
- ♦ بیماری‌های التهابی لگن:
- در صورتی که فرد قبل از قرار دادن آیودی در رحم بیماری واژینتیت (التهاب عفونی واژن) داشته و یا هنگام قرار دادن دستگاه در واژن استریل نبوده باشد، مدتی پس از قرار دادن آیودی علائم التهاب لگن ایجاد میشود که در این صورت باید سریعا به پزشک مراجعه نمایید.
جهت جلوگیری از ایجاد عوارض قرار دادن دستگاه آیودی، بهتر است این کار توسط پزشک متخصص و با تجربه انجام گیرد.
- ♦ عفونت ناشی از آیودی:
- قرار دادن آیودی، در برخی افراد سبب افزایش ترشحات در واژینال خواهد شد. پس از گذشت یک ماه از قرار گیری دستگاه آیودی در رحم، ترشحات عفونی پایان می‌یابد. این ترشحات دارای قوام و بوی بدی نسبت به ترشحات طبیعی واژن خواهند بود.
آی یودی از بیماری‌های مقاربتی جلوگیری نمی‌کند و در صورت عدم آگاهی فرد استفاده کننده از آی یودی و برقراری رابطه با شرکای جنسی خطرناک، احتمال وجود عفونت‌های مقاربتی افزایش می‌یابد.
- ♦ تغییرات الگوی قاعدگی:
- استفاده از آیودی ممکن است سبب ایجاد تغییراتی در عادت ماهیانه بانوان گردد. این تغییرات به نوع آیودی استفاده شده بستگی دارد. به طور مثال آیودی مسی در ابتدا باعث افزایش خونریزی قاعدگی خواهد شد و همین طور آیودی هورمونی سبب کاهش خونریزی، لکه بینی، دردهای زیر شکم، انقباضات و احساس گرفتگی در رحم می‌گردد.
در صورتی که فردی با وجود آیودی باردار شود ممکن است علائمی مانند تب، بدن درد، دردهای شکمی و خونریزی داشته باشد که باید به صورت اورژانسی به بیمارستان مراجعه نماید.
حال به خوبی با عوارض آی یو دی آشنا شدیم نوبت به مزایای آن می‌رسد.
همانطور که ارتباط میان آیودی و عفونت واژن می‌تواند ناراحت کننده باشد. مزایای آن قابل انکار نخواهد بود.
استفاده از آیودی از باردار شدن در مدت طولانی جلوگیری خواهد کرد. تاثیر آیودی در پیشگیری از بارداری بسیار زیاد است. این دستگاه یکی از موثرترین روشهای پیشگیری می‌باشد زیرا مانند قرص یا حلقه قابل فراموشی نبوده و مانند کاندوم اشتباه استفاده نمی‌شود و عوارض بسیار کمی دارد.
استفاده از آیودی بسیار ساده بوده و پس از قرار گرفتن در رحم از بارداری پیشگیری می‌کند. آیودی تا زمانی که فرد تمایل داشته باشد و یا قبل از تاریخ انقضای آن به عنوان یک روش پیشگیری موثر عمل خواهد کرد و بر عکس آن چه بسیاری از افراد تصور می‌کنند، هیچ اختلالی در رابطه جنسی ایجاد نخواهد کرد.
آیودی برگشت پذیر بوده و هر زمانی که فرد اقدام به خارج کردن آن نماید، بارداری بدون مشکل صورت گرفته و بارداری در آینده سخت نخواهد بود. آیودی‌های هورمونی (مانند میرنا، کایلینا، لیلتا و اسکایلا) سبب کاهش گرفتگی و خونریزی هنگام عادت ماهانه می‌گردد.
اما در برخی افراد ممکن است سبب قطع کلی خونریزی شود. برخی افراد با توجه به تشخیص پزشک یا ترجیح خود فرد برای پیشگیری از بارداری از آیودی مسی استفاده می‌کنند. این روش نیز تاثیر بسزایی در پیشگیری از بارداری داشته و عاری از هرگونه هورمون می‌باشد.
پیش از اقدام به تعبیه آیودی باید به سابقه بیماری التهابی لگن، سابقه اختلالات خونریزی قاعدگی، داشتن شرکای جنسی متعدد، بررسی از نظر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی و بررسی عفونت مخاط رحم بعد سقط یا زایمان در سه ماه گذشته توجه شود.
میان آیودی و عفونت واژن ارتباط مستقیمی وجود دارد. قرار دادن آیودی داخل واژن به عنوان یک جسم خارجی درصد ابتلا به عفونت از جمله عفونت داخل لگنی را بیشتر می‌کند.
هر چند چنین موضوعی شامل تمامی خانمها نخواهد بود و بهتر است حتما در صورت داشتن علائم عفونت بواسطه انجام سونوگرافی محل قرارگیری آیودی چک شود که خدایی نکرده جا به جا نشده باشد و عامل عفونت نگردد. ضمن این که در صورت لازم و تشخیص پزشک میزان هورمون‌های شما را هم اندازه گیری می‌کند.
قیمت آی یو دی به نوع جنس دستگاه، نوع آیودی پزشک متخصصی که اقدام به قراردادن آیودی می‌کند با توجه به میزان تجربه خود در این کار، مرکز زنانی که برای انجام آی یو دی به آن مراجعه می‌کنید و تجهیزاتی که مرکز برای قرار دادن آیودگی استفاده می‌کند، عواملی از این دست بستگی دارد.
برای اطلاع دقیق از قیمت آی یو دی می‌توانید به کلینیکی تخصصصی که قصد دارید در آن فرآیند جاگذاری آیودی را طی کنید حضوراً مراجعه کرده و در خصوص هزینه‌های جاری کلینیک، دستمزد پزشک و قیمت دستگاه سوال بپرسید.
خونریزی بعد از درآوردن آیودی
یکی از عوارض احتمالی ناشی از برداشتن آیودی خونریزی است. خونریزی بعد از درآوردن آیودی در اثر گرفتگی‌های خفیف، لکه بینی و یا صدمات خفیف احتمالی ناشی از خروج آیودی خواهد بود. عامل این خونریزی می‌تواند گشاد شدن سایز رحم، خطر ابتلا به فیبروم میوم، پولیپ و زخم دهانه رحم خواهد بود.
1. آیا گذاشتن آی‌یو‌دی درد دارد؟
معمولاً درد خفیف یا متوسطی هنگام گذاشتن آی‌یو‌دی احساس میشود، شبیه به درد قاعدگی. این درد معمولاً چند دقیقه طول می‌کشد.
2. آی‌یو‌دی تا چه مدت در بدن باقی می‌ماند؟
بسته به نوع آی‌یو‌دی، بین 3 تا 10 سال قابل استفاده است. آی‌یو‌دی‌های مسی معمولاً دوام بیشتری دارند.
3. آیا آی‌یو‌دی باعث ناباروری میشود؟
خیر، آی‌یو‌دی به‌هیچ‌وجه باعث ناباروری نمی‌شود. بعد از خارج کردن آن، باروری به سرعت بازمی‌گردد.
4. آیا امکان دارد آی یو دی جابه‌جا شود یا بیفتد؟
بله، در موارد نادر ممکن است جابه‌جا شود یا از رحم خارج شود، مخصوصاً در ماه‌های اول.
5. آیا آی‌یو‌دی از عفونت جلوگیری می‌کند؟
خیر، آی‌یو‌دی از انتقال بیماری‌های مقاربتی جلوگیری نمی‌کند و در برخی موارد حتی ممکن است در صورت وجود عفونت، آن را تشدید کند.
6. آیا IUD باعث عفونت واژن میشود؟
خود آی‌یو‌دی به‌تنهایی باعث عفونت واژن نمی‌شود، اما در صورت وجود عفونت قبلی یا عدم رعایت بهداشت هنگام نصب، ممکن است خطر عفونت افزایش یابد.
7. چه زمانی بعد از گذاشتن آی‌یو‌دی احتمال عفونت بیشتر است؟
بیشترین خطر عفونت واژن یا رحم در ۲ تا ۳ هفته اول پس از نصب IUD وجود دارد.
8. علائم عفونت واژن بعد از نصب IUD چیست؟
ترشحات غیرطبیعی، خارش، سوزش، بوی بد واژن، درد لگن و تب از علائم رایج عفونت پس از گذاشتن آی‌یو‌دی هستند.
9. آیا IUD خطر عفونت‌های قارچی را افزایش می‌دهد؟
آی‌یو‌دی به‌طور مستقیم باعث عفونت قارچی نمی‌شود، اما تغییر در تعادل واژن ممکن است احتمال آن را کمی بالا ببرد.
10. چگونه می‌توان از عفونت بعد از گذاشتن آی‌یو‌دی جلوگیری کرد؟
انجام آزمایش عفونت قبل از نصب، رعایت بهداشت فردی، و معاینه‌های منظم پس از گذاشتن آی‌یو‌دی بهترین راه‌های پیشگیری هستند.
11. آیا نوع آی‌یو‌دی (مسی یا هورمونی) در احتمال عفونت تأثیر دارد؟
تفاوت زیادی بین IUD مسی و هورمونی از نظر خطر عفونت واژن وجود ندارد؛ رعایت بهداشت و شرایط بدنی فرد نقش مهم‌تری دارد.
12. اگر بعد از گذاشتن IUD دچار خارش یا سوزش شوم، باید چه کار کنم؟
در صورت بروز خارش یا سوزش واژن بعد از نصب IUD، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا از وجود عفونت یا حساسیت احتمالی مطمئن شوید.
13. آیا قبل از نصب IUD باید از نظر عفونت واژینال بررسی شوم؟
پاسخ: بله، انجام آزمایش عفونت‌های واژینال و مقاربتی قبل از نصب IUD ضروری است تا از بروز عفونت رحمی جلوگیری شود.
14. در صورت وجود عفونت، آیا باید IUD را خارج کرد؟
پاسخ: در موارد شدید یا عفونت‌های مزمن، ممکن است پزشک توصیه به خارج کردن IUD کند، اما در بیشتر موارد با درمان دارویی قابل کنترل است.
15. آیا آی‌یو‌دی باعث بروز بیماری التهابی لگن (PID) میشود؟
پاسخ: خطر بیماری التهابی لگن پس از نصب IUD اندک است و معمولاً به دلیل عفونت‌های درمان‌نشده قبلی اتفاق می‌افتد، نه خود آی‌یو‌دی.
آیودی یکی از روشهای پیشگیری از بارداری می‌باشد که عوارض بسیار کمی داشته و خطراتی از جمله خطر قلبی عروقی و خطر لخته شدن خون را به همراه نخواهد داشت. این روش با توجه به نوع مصرفی آن در طولانی مدت نیز موثر خواهد بود.
آیودی هورمونی بین سه تا هفت سال و انواع مسی تا دوازده سال در پیگیری از بارداری موثر خواهند بود. پس از برداشتن دستگاه به سرعت امکان بارداری وجود خواهد داشت.
آیودی روشی ایمن است و در صورتی که توسط پزشک زنان ماهر جایگذاری شود جای نگرانی وجود ندارد. ارتباط تنگاتنگی میان آیودی و عفونت واژن وجود دارد. پس از قرارگیری دستگاه در صورت بروز هر گونه مشکل بهتر است به پزشک زنان مراجعه کرده تا علت بررسی گردد