عفونت رحم؛ افزایش خطر ناباروری و نازایی در درازمدت
از بیماری‌های شایع در میان زنان خصوصاً بعد از زایمان، عفونت رحم می‌باشد که البته در بارداری نیز متداول است و اگر به درمان به‌موقع و کامل آن توسط دکتر زنان خوب برای عفونت توجه نشود، می‌تواند خطرات بسیار زیادی را برای مادر و جنین مانند زایمان زودرس، ناهنجاری‌های مادرزادی مختلف، وزن کم هنگام تولد و مشکلات عدیده دیگری را ایجاد کند.
سیستم تولیدمثل و اندام تناسلی زنان بسیار پیچیده است و در طول سال‌های باروری و بعدازآن در معرض آسیب‌های بسیار مختلفی قرار می‌گیرد.
در خارج از بارداری نیز اگر عفونت به‌طور صحیح و در زمان مناسب تشخیص و درمان نشود، می‌تواند مشکلاتی مانند ناباروری را ایجاد نماید؛ بنابراین بسیار مهم است که معاینات دوره‌ای منظم را نزد یک متخصص زنان خوب انجام دهید تا در صورت وجود عفونت به درستی و در زمان خودش درمان شوید. در ادامه با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در مورد عفونت رحم و بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت رحم به شما بدهیم.
آنچه در اين مقاله مي خوانيد
عفونت رحم مانند عفونت واژن به دو دسته بزرگ عفونت‌های قارچی و باکتریایی تقسیم میشود. در شرایط مختلف مانند زایمان، جراحی‌های درمانی زنان، عدم درمان کامل عفونت‌های واژینال و ... ممکن است قارچ‌ها و باکتری‌های مختلف که عامل ایجاد عفونت هستند وارد رحم شده و عفونت داخل رحمی را ایجاد کنند.
در صورت تشخیص درد و به هنگام این بیماری ممکن است از آنتی بیوتیک برای عفونت رحم یا داروهای مناسب ضدقارچ استفاده شود. بسیار مهم است که در صورت تشخیص این بیماری، به پیگیری درمان آن توجه داشته باشید و درمان کامل و به موقعی را انجام دهید تا مشکلات بعدی مانند ناباروری، مشکلات بارداری و تولد فرزند با مسائل مختلف مانند ناهنجاری‌های ذهنی اتفاق نیفتد.
در خصوص ارائه اطلاعاتی در مورد علائم عفونت رحم و لگن باید بگوییم عفونت‌های رحمی همیشه علائمی ایجاد نمی‌کند و برخی از افراد ممکن است تا زمانی که این بیماری توسط یک متخصص زنان باتجربه تشخیص داده نشود، از داشتن آن بی‌اطلاع باشند؛ اما به‌طورکلی اگر علائم ظاهر شوند، می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- ♦ درد لگن یا شکم
- ♦ ترشحات غیرمعمول واژن
- ♦ تب یا لرز
- ♦ احساس ناخوشی یا خستگی شدید
- ♦ درد یا یبوست در هنگام رفتن به دستشویی
- ♦ ناباروری یا از دست دادن بارداری و سقط‌جنین
توجه داشته باشید که علائم عفونت رحم با علائم برخی بیماری‌های جدی‌تر مشابهت دارد و خود این بیماری در شرایطی که شدید باشد می‌تواند مشکلات مختلفی برای شما ایجاد کند.
بنابراین چنانچه هر زمان یک یا چند مورد از این علائم را تجربه کردید باید با پزشک خود تماس بگیرید یا به او مراجعه کنید تا بعد از ارزیابی‌های لازم با انجام معاینات و آزمایشات مربوطه علت علائم مشخص شده و بهترین درمان صورت پذیرد.
چنین عفونت‌هایی معمولاً می‌توانند به دلیل باکتری‌های غیرطبیعی یا باکتری‌هایی که اغلب در واژن یافت می‌شوند و به رحم انتقال پیدا می‌کنند، ایجاد شوند. دهانه رحم خودش طوری است که به‌طور طبیعی معمولاً باکتری‌ها را از رحم دور نگه می‌دارد.
بااین‌حال، وقتی دهانه رحم باز است، بخصوص در دوران پریودی باکتری‌ها می‌توانند راحت‌تر وارد این ناحیه از سیستم تولیدمثل زنان شوند. به‌طورکلی نیز ورود عوامل ایجاد کننده عفونت به رحم ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد که عوامل خطر احتمالی عبارت‌اند از:
زایمان یا از دست دادن بارداری شایع‌ترین علل ایجاد عفونت هستند. زایمان سزارین شرایط بهتری را برای ابتلا به عفونت داخل رحمی نسبت به زایمان طبیعی فراهم می‌کند؛ بنابراین بسیار مهم است که مراقبت‌های لازم بعد از زایمان به‌طور کامل طبق دستور پزشک انجام شود.
- ♦ عفونت‌های مقاربتی (STIs) و سایر باکتری‌ها
افراد می‌توانند بیماری‌های مقاربتی از جمله کلامیدیا و سوزاک را در طول فعالیت جنسی به همدیگر منتقل کنند. بیماری‌های STI نیز می‌تواند باعث عفونت در آندومتر یعنی پوشش داخل رحمی شود؛ بنابراین انجام رابطه جنسی ایمن برای جلوگیری از عفونت رحم بسیار مهم است.
باکتری‌هایی که به‌طورمعمولدر واژن و دهانه رحم وجود دارند، در صورت ورود به ناحیه رحم می‌توانند باعث ایجاد اندومتریت و عفونت‌های رحم شوند.
برخی از روش‌های درمانی پزشکی می‌توانند باکتری‌ها را وارد رحم کنند، به‌ویژه آن‌هایی که شامل دسترسی به اندام‌ها و بافت‌های داخلی از طریق دهانه رحم یا خود رحم می‌شوند که ازجمله می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
• اتساع و کورتاژ که شامل برداشتن بافت باقی‌مانده از جنین از داخل رحم است.
• بیوپسی آندومتر که شامل نمونه‌برداری از بافت آندومتر برای تشخیص برخی از بیماری‌ها است و اگر توسط افراد کم‌تجربه و در محیط‌های غیر استریل انجام شود، می‌تواند منجر به عفونت رحم گردد.
• هیستروسکوپی به این معنی که پزشک یک تلسکوپ کوچک را در رحم قرار می‌دهد تا ناهنجاری‌ها را به‌طور کامل‌تر و دقیق‌تر بررسی کند.
• قرار دادن دستگاه داخل رحمی مثلا دستگاه آی یو دی برای جلوگیری از بارداری
- بیماری التهابی لگن (PID)
بیماریPID یا بیماری‌های التهابی لگن درواقع یک عفونت در لگن است که اغلب با اندومتریت و عفونت‌های رحمی همراه است. بدون درمان سریع پزشکی، PID می‌تواند خطرات جدی‌تری را برای شما ایجاد نماید.
آندومتریت و آندومتریوز دو بیماری متفاوت هستند، اگرچه هر دو بیماری می‌توانند پوشش داخلی رحم را تحت تأثیر قرار دهند.
آندومتریت درواقع زمانی رخ می‌دهد که پوشش داخلی رحم به دلیل عفونت ملتهب میشود؛ اما آندومتریوز شرایطی است که بافتی مشابه پوشش داخلی رحم در خارج از رحم را ایجاد می‌کند؛ بنابراین عفونت باعث آندومتریوز نمی‌شود.
علائم آندومتریوز نیز متفاوت از آندومتریت بوده و از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما به‌طورمعمول شامل موارد زیر می‌باشد:
- ♦ درد در قسمت تحتانی شکم یا کمر که معمولاً در طول پریود بدتر هم میشود.
- ♦ درد شدید در هنگام پریودی
- ♦ درد هنگام ادرار کردن یا هنگام اجابت مزاج
- ♦ مشاهده خون در ادرار
- ♦ حالت تهوع
- ♦ اسهال
- ♦ یبوست
- ♦ درد در حین یا بعد از برقراری رابطه جنسی
- ♦ مشکلات باردار شدن
در حال حاضر هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد، اگرچه درمان‌هایی برای کمک به کاهش علائم موجود است.
این در حالی است که شما می‌توانید به‌راحتی درمان عفونت رحم را تحت نظر یک متخصص زنان خوب و باتجربه طی یک یا چند دوره مشخص مثلاً با مصرف آنتی بیوتیک برای عفونت درمان کنید و از مشکلات احتمالی ناشی از آن مصون بمانید.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) به وضعیتی گفته میشود که بر عملکرد تخمدان‌های فرد تأثیر می‌گذارد و بیشتر در گروه کیست‌های تخمدانی قرار می‌گیرد.
این وضعیت به عدم تعادل هورمونی در بدن مربوط میشود. بر خلاف اندومتریت که به دلیل عفونت رحم ایجاد خواهد شد، PCOS به دلیل عفونت رخ نمی‌دهد. کارشناسان هنوز علت دقیق PCOS را نمی‌دانند. بااین‌حال، این بیماری احتمالاً یک علت ژنتیکی دارد، زیرا اغلب به‌صورت ارثی مشاهده میشود.
برای تشخیص PCOS، فرد باید دو یا چند مورد از موارد زیر را تجربه کند:
- پریودهای نامنظم: این علامت نشان می‌دهد که تخمدان‌ها به‌طور منظم تخمک مناسب باروری را آزاد نمی‌کنند.
- آندروژن‌های اضافی: آندروژن‌ها نوعی هورمون‌های جنسی مردانه هستند. هم مردان و هم زنان دارای آندروژن هستند، اما درصورتی‌که این هورمون بیش از اندازه در بدن زن ترشح شود، می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند و برخی از افراد مبتلا به PCOS سطوح بالاتری از حد معمول از این هورمون را دارند. آندروژن‌های اضافی می‌تواند منجر به تغییرات فیزیکی مانند موهای زائد صورت یا بدن نیز بشود.
تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک به‌طورکلی دشوار است، زیرا علائم آن منعکس‌کننده علائم سایر شرایط نیز می‌باشد و تنها یک متخصص زنان حاذق و باتجربه می‌تواند به درستی آن را تشخیص دهد. به‌عنوان‌مثال علائم آن می‌تواند با علائم موارد زیر مشابهت داشته باشد:
- ♦ بیماری قلب و عروقی
- ♦ آکنه
- ♦ افسردگی
- ♦ آپنه خواب
- ♦ دیابت نوع 2
عفونت به‌طورکلی می‌تواند بر توانایی فرد برای باردار شدن تأثیر بگذارد. همچنین عفونت رحم در بارداری ممکن است حتی منجر به از دست دادن بارداری شود. التهاب رحم که به دلیل عفونت ناحیه رحم ایجاد میشود، می‌تواند باعث ایجاد اسکار و حالت چسبندگی در رحم شده و از لانه گزینی و رشد طبیعی جنین در دیواره رحم جلوگیری کند.
عفونت رحم در بارداری اگر به‌صورت مزمن شود، می‌تواند باروری را با جلوگیری از کاشت تخمک بارور شده در پوشش داخلی رحم و افزایش احتمال از دست دادن مکرر حاملگی، تحت تأثیر قرار دهد. بااین‌حال استفاده از آنتی بیوتیک برای عفونت داخلی رحم می‌تواند تا حد قابل‌توجهی به درمان بسیاری از عفونت‌های رحمی کمک کند.
به‌طورکلی متخصصان باروری گاهی اوقات پیشنهاد می‌کنند که افراد آزمایش یا درمان آندومتریت مربوط به التهاب لایه درونی رحم و ناشی از عفونت رحم را، به‌ویژه در موارد از دست دادن مکرر حاملگی یا چندین دوره ناموفق لقاح آزمایشگاهی که شامل جنین‌های باکیفیت خوب است، دریافت نمایند.
عفونت رحم در بارداری درصورتی‌که به‌موقع و به درستی توسط یک متخصص زنان و زایمان خوب و باتجربه تشخیص و درمان نشود، می‌تواند عوارض بالقوه بسیار زیادی را ایجاد نماید که هم برای مادر و هم برای فرزند خطرناک است. ازجمله مهم‌ترین عوارض عفونت رحم در بارداری عبارت‌اند از:
- ♦ سقط جنین به‌صورت مکرر
- ♦ ناهنجاری‌های ذهنی جنین
- ♦ زایمان زودرس
- ♦ وزن کم هنگام تولد
- ♦ تولد نوزاد مرده
- ♦ رسیدن عفونت به چشم و نابینایی
- ♦ و ...
هنگام تشخیص عفونت رحم، متخصص زنان شما با گرفتن سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی کار تشخیص را شروع می‌کند. در مرحله دوم احتمالاً متخصص معاینه لگنی را برای ارزیابی اندام‌های تناسلی داخلی شما انجام خواهد داد.
پزشک درواقع به دنبال حساسیت‌های احتمالی در رحم و بررسی ترشحات احتمالی از دهانه رحم خواهد بود. پزشک ممکن است برای تشخیص دقیق‌تر همچنین آزمایشات زیر را برای رد سایر علل احتمالی علائم که با عفونت ناحیه رحم مشابهت دارند، انجام دهد:
نتایج بررسی برخی از پارامترها در خون که از طریق آزمایش خون انجام میشود، می‌تواند به شناسایی علائم عفونت رحم یا التهاب کمک کند.
- ♦ کشت یا نمونه‌برداری دهانه رحم
پزشک ممکن است برای بررسی و تشخیص بیماری‌هایی مانند کلامیدیا، سوزاک یا سایر باکتری‌ها از دهانه رحم با کمک یک سواب مخصوص نمونه‌برداری نماید.
متخصص شما ممکن است ترشحات دهانه رحم را نیز جمع‌آوری کرده و با مشاهده آن زیر میکروسکوپ تجزیه‌وتحلیل مناسب را انجام دهد. این کار درواقع می‌تواند به شناسایی سایر علل عفونت داخلی رحم یا التهاب نیز کمک کند.
این روش شامل گشاد کردن دهانه رحم با ابزار کمکی برای ورود یک ابزار کوچک یا لوله‌ای به داخل رحم است. پزشک با کمک این ابزار نمونه کوچکی از بافت را می‌گیرد و نمونه را برای تجزیه‌وتحلیل به آزمایشگاه می‌فرستد. این یک روش ساده و کوتاه است که می‌تواند در مطب پزشک انجام شود.
- ♦ لاپاراسکوپی یا هیستروسکوپی
این روش‌ها شامل استفاده از یک دوربین کوچک هستند که به یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر متصل است و از طریق یک برش بر روی شکم یا دهانه رحم به ناحیه مورد نظر وارد میشود. این روش به پزشک اجازه می‌دهد تا مستقیماً و به‌طور واضح داخل رحم را بررسی کند و بیماری‌های احتمالی در این ناحیه مانند عفونت رحم را تشخیص دهد.
هر زمان که دچار درد یا ناراحتی لگنی، ترشح یا خونریزی غیر معمول شدید باید با پزشک خود تماس بگیرید یا به او مراجعه کنید. برخی از عفونت‌های لگنی نیز می‌توانند در کنار عفونت داخلی رحم عوارض جدی ایجاد کنند و علائم مشابه داشته باشند؛ بنابراین تشخیص به‌موقع این بیماری‌ها و شروع سریع درمان بسیار مهم است.
هدف درمان عفونت، از بین بردن عفونت و رفع التهاب رحم است. درمان درست و کامل عفونت همچنین از هرگونه عوارض بعدی جلوگیری می‌کند. نوع درمان و طول دوره آن بسته به نوع عفونت رحم و شدت علائم می‌تواند برای هر فرد کاملاً متفاوت باشد. به‌طورکلی مهم‌ترین درمان‌هایی که پزشکان برای درمان عفونت از آن‌ها استفاده می‌کنند، عبارت‌اند از:
اگر آندومتریت به دلیل یک بیماری مقاربتی باشد، ممکن است شریک جنسی نیز به درمان آنتی‌بیوتیکی نیاز داشته باشد.
ممکن است فرد به کشت دهانه رحم یا بیوپسی آندومتر نیاز داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که عفونت پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک برای عفونت از بین رفته است. اگر عفونت باقی بماند، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک قوی‌تر دیگری را توصیه کند.
- ♦ جراحی برای برداشتن بافت
جراح ممکن است نیاز به برداشتن بافت باقی‌مانده در داخل رحم پس از زایمان یا از دست دادن بارداری برای درمان عفونت رحم داشته باشد.
در بعضی موارد، عفونت می‌تواند باعث ایجاد آبسه در داخل شکم نیز بشود. در این شرایط برای خارج کردن مایع یا چرک عفونی از آبسه نیاز به جراحی یا آسپیراسیون سوزنی وجود خواهد داشت.
افرادی که در معرض خطر ابتلا به عفونت هستند، باید از پزشک خود در مورد علائم و نشانه‌های خاصی که باید مراقب آن‌ها باشند، اطلاعات لازم را دریافت کنند. معمولاً افرادی که به‌تازگی زایمان کرده‌اند و کسانی که اخیراً تحت معاینه یا عمل لگن قرار گرفته‌اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت رحم هستند.
پزشک ممکن است برای کمک به پیشگیری از عفونت در شرایطی که فرد در معرض خطر ابتلا به این عارضه است، آنتی بیوتیک برای عفونت رحم را تجویز کند، مانند زمانی که بیمار تحت یک عمل لگن برنامه‌ریزی‌شده یا جراحی قرار می‌گیرد.
پزشک همچنین ممکن است آنتی بیوتیکها را قبل یا بلافاصله بعد از عمل برای بیمار خود تجویز نماید. ازآنجایی‌که بیماری‌های مقاربتی نیز می‌توانند باعث ایجاد عفونت شوند، حفظ سلامت جنسی افراد، بسیار مهم است.
رفتارهایی که می‌تواند به تشخیص و درمان به هنگام عفونت داخل رحم کمک کند شامل شرکت در غربالگری‌های منظم برای بیماری‌های مقاربتی و استفاده مداوم از ابزار مناسب پیشگیری از بارداری مانند کاندوم است.
اگر عفونت به درستی و در زمان مناسب درمان نشود، می‌تواند منجر به بروز عوارض زیر برای بیمار گردد:
- ♦ ناباروری
- ♦ پریتونیت لگنی که یک عفونت عمومی لگنی و دردناک است.
- ♦ آبسه در لگن یا رحم
- ♦ سپتی سمی که باعث ورود باکتری در جریان خون میشود و می‌تواند خطرناک باشد.
- ♦ شوک سپتیک که به معنی فشارخون پایین شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی به دلیل سپتی سمی است.
اینکه دقیقاً کدام آنتی بیوتیک برای عفونت رحم شما مناسب است، به تشخیص پزشک در مورد نوع و شدت عفونت بستگی دارد.
به‌هیچ‌وجه شما نباید به‌صورت خودسرانه مثلاً با توجه به شرایط مشابه در افراد نزدیک خود از آنتی بیوتیک برای عفونت رحم بدون نظارت پزشک استفاده کنید؛ زیرا این کار می‌تواند خطرات بیشتری را برای شما ایجاد کند و هر آنچه ما در این مقالات می‌گوییم صرفاً برای افزایش اطلاعات شما است.
از انواع آنتی بیوتیک برای عفونت بسته به نوع آن و شرایط بیمار استفاده میشود.
به‌عنوان‌مثال کلیندامایسین داخل وریدی به همراه جنتامایسین نسبت به سایر آنتی بیوتیکها یا ترکیبی از آنتی بیوتیکها برای درمان عفونت رحم پس از زایمان مؤثرتر است.
التهاب پوشش داخلی رحم (اندومتریت) می‌تواند ناشی از ورود باکتری‌های واژن به رحم در حین زایمان و ایجاد عفونت در عرض شش هفته پس از تولد (اندومتریت پس از زایمان) باشد.
اندومتریت پس از زایمان بعد از حدود 1 تا 3 درصد از زایمان‌های طبیعی و تا 27 درصد از زایمان‌های سزارین رخ می‌دهد. پارگی طولانی غشاها (شکستن کیسه آب که اطراف نوزاد را احاطه کرده است) و معاینات متعدد واژینال در هنگام تولد نیز به نظر می‌رسد خطر ابتلا به عفونت داخلی رحم در طول بارداری و بعدازآن را افزایش می‌دهد.
آندومتریت بعد از زایمان باعث تب، حساسیت در ناحیه لگن و ترشحات بدبو از واژن میشود که می‌تواند عوارض جدی مانند ایجاد آبسه لگن، لخته شدن خون، عفونت لایه نازک بافتی که داخل شکم و اندام‌های شکمی را می‌پوشاند (پریتونیت) و التهاب کل بدن (سپسیس) را ایجاد کند. همچنین یکی از علل مهم مرگ‌ومیر بسیاری از مادران در سراسر جهان است، اگرچه با استفاده از آنتی بیوتیک برای عفونت رحم به‌طور مناسب، این امر در حال حاضر در بسیاری از کشورها بسیار نادر است. امروزه بسیاری از درمان‌های آنتی‌بیوتیکی در حال استفاده هستند.
درواقع نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که ترکیب جنتامایسین داخل وریدی و کلیندامایسین و داروهایی با طیف وسیعی از فعالیت در برابر سویه‌های باکتریایی مقاوم به پنی‌سیلین، مؤثرترین داروها برای درمان اندومتریت پس از زایمان هستند.
زنانی که با کلیندامایسین به همراه یک آمینوگلیکوزید (جنتامایسین) در زمینه عفونت داخل رحم درمان می‌شوند، شکست‌های درمانی کمتری نسبت به آن‌هایی که با پنی‌سیلین درمان می‌شوند را تجربه کرده‌اند.
البته هیچ مدرکی مبنی بر اینکه یک سری از ترکیبات آنتی‌بیوتیکی نسبت به سایر ترکیبات آنتی‌بیوتیکی عوارض جانبی کمتری ازجمله واکنش آلرژیک داشته باشد و یا درمان را به‌صورت صد در صد انجام دهد، وجود ندارد. اگر اندومتریت بدون عارضه بوده و با آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی بهبود یابد، ممکن است به مصرف آنتی‌بیوتیک‌های بعدی نیازی نباشد. به‌طورکلی بسیار مهم است که متخصص زنان شما در تشخیص درست نوع و شدت عفونت رحم و همچنین تجویز بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت رحم برای شما دانش و تجربه کافی داشته باشد تا این درمان به‌طور صحیح انجام شود.
رحم زن پس از انجام زایمان به دلایل مختلف بخصوص در صورت زایمان در یک مکان غیر استریل و غیر معتبر بسیار مستعد عفونت است. در این شرایط باکتری‌ها می‌توانند به‌راحتی وارد شده و رحم و نواحی اطراف آن را بلافاصله پس از زایمان آلوده کنند.
چنین عفونت‌هایی معمولاً می‌توانند باعث درد در قسمت پایین شکم، تب و ترشحات بدبو و اذیت کننده شوند. تشخیص عفونت رحم بعد از زایمان معمولاً بر اساس علائم و نتایج معاینه فیزیکی توسط متخصص زنان شما است. آنتی بیوتیک برای عفونت داخل رحم اغلب عفونت داخل رحمی پس از زایمان را درمان می‌کنند.
پس از زایمان، اگر غشاهای حاوی جنین (کیسه آمنیوتیک) آلوده باشد نیز رحم ممکن است عفونی شود که به این شرایط کوریوآمنیونیت می‌گویند و باید تحت درمان قرار بگیرد.
انواع عفونت رحمی بعد از زایمان
عفونت‌های رحمی که بیشتر بعد از زایمان دیده می‌شوند، می‌توانند انواع مختلفی داشته باشند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
- ♦ عفونت پوشش داخلی رحم (اندومتریت)
- ♦ عفونت عضله رحم (میومتریت)
- ♦ عفونت نواحی اطراف رحم (پارامتریت)
باکتری‌هایی که به‌طورمعمول در واژن سالم زندگی می‌کنند، در برخی شرایط می‌توانند بعد از زایمان باعث عفونت رحم شوند. شرایطی که زن را بیشتر در معرض ابتلا به عفونت داخل رحمی قرار می‌دهد شامل موارد زیر است:
- ♦ تأخیر طولانی (اغلب بیش از 18 ساعت) بین پارگی غشاها و زایمان
- ♦ زایمان طولانی‌مدت
- ♦ معاینات مکرر دهانه رحم در طول زایمان بخصوص توسط افراد نابلد
- ♦ کوریوآمنیونیت
- ♦ نظارت داخلی جنین (که مستلزم پارگی غشاهای حاوی جنین است)
- ♦ زایمان سزارین
- ♦ قطعات جفت باقی‌مانده در رحم پس از زایمان
- ♦ برداشتن دستی برخی از قطعات باقی‌مانده در رحم پس از زایمان
- ♦ خونریزی بیش‌ازحد پس از زایمان
- ♦ رشد باکتری (کلونیزاسیون) در قسمت تحتانی دستگاه تناسلی (فرج، واژن یا دهانه رحم)
- ♦ واژینوز باکتریال
- ♦ کم‌خونی
- ♦ دیابت
- ♦ زایمان در سنین پایین
شانس ابتلا به عفونت رحم بعد از زایمان عمدتاً به نوع زایمان نیز بستگی دارد که احتمال وقوع به شکل زیر می‌باشد:
- ♦ زایمان طبیعی واژینال: 1 تا 3 درصد
- ♦ زایمان سزارینی که از قبل برنامه‌ریزی‌شده و قبل از شروع دردهای اصلی زایمان انجام میشود: 5 تا 15 درصد
- ♦ زایمان سزارینی که از قبل برنامه‌ریزی نشده و بعد از شروع دردهای زایمان به دلیل وجود شرایط خاص انجام میشود: 15 تا 20 درصد
علائم عفونت رحم و لگن پس از زایمان معمولاً شامل درد در قسمت تحتانی شکم یا لگن، تب (معمولاً 1 تا 3 روز پس از زایمان)، رنگ‌پریدگی، لرز، احساس بیماری یا ناراحتی به‌صورت کلی و اغلب سردرد و از دست دادن اشتها در زنانی که تازه زایمان کرده‌اند، می‌باشد.
ضربان قلب نیز در این افراد اغلب سریع است. در این شرایط رحم بسیار متورم، حساس و نرم است. به‌طورمعمول، ترشحات بدبویی از واژن نیز مشاهده میشود که مقدار آن بسته به میزان عفونت متفاوت است. ترشحات ممکن است حاوی خون نیز باشند که باید به متخصص خود گزارش دهید، اما گاهی تنها علامت تب خفیف است.
درمان به‌موقع عفونت رحم در بارداری و بعد از زایمان بسیار مهم است. برخی از عوارض شدید که ممکن است در اثر بی‌توجهی به درمان عفونت داخل رحمی بعد از زایمان رخ دهند، عبارت‌اند از:
- ♦ التهاب غشاهای پوشاننده شکم (پریتونیت)
- ♦ لخته شدن خون در وریدهای لگن (ترومبوفلبیت لگن)
- ♦ لخته خونی که به ریه می‌رسد و شریان را در آنجا مسدود می‌کند (آمبولی ریه)
- ♦ سطوح بالای سم در خون توسط باکتری‌های عفونی که منجر به سپسیس (عفونت در سراسر بدن) یا شوک سپتیک میشود و تهدید کننده زندگی فرد است.
-
در سپسیس و شوک سپتیک، فشارخون به‌شدت کاهش می‌یابد و ضربان قلب بسیار سریع خواهد شد. همچنین ممکن است منجر به آسیب شدید کلیه و حتی مرگ شود.
آبسه در لگن می‌تواند مانند یک توده قابل لمس باشد یا باعث تب و درد شکم شود. این عوارض نادر هستند، اما باید به علائم عفونت بعد از زایمان به‌صورت ویژه توجه داشته باشید تا خطری شما را تهدید نکند.
همان‌طورکه ملاحظه کردید اگرچه عفونت رحم برای بسیاری از افراد به‌طور غلط به‌عنوان یک بیماری ساده و زودگذر شناخته شده است، اما در صورت عدم توجه به درمان به‌موقع و صحیح آن چه در دوران بارداری و چه در دوران غیر بارداری می‌تواند خطرات بسیار جدی و حتی تهدید کننده زندگی را برای شما ایجاد نماید. بنابراین بسیار مهم است که در صورت مشاهده علائم این بیماری در اسرع وقت به یک متخصص زنان خوب مراجعه کنید و تشخیص و درمان سریع را انجام دهید. همچنین باید به معاینات منظم دوره‌ای پایبند باشید تا قبل از اینکه عفونت شما را درگیر کند، اقدامات درمانی و مراقبتی لازم انجام شود.
خوشبختانه در مرکز تخصصی زنان ما متخصصانی با دانش کافی و تجربه بالا فعالیت دارند که می‌توانند از طریق ارزیابی‌های کامل به کمک تجهیزات پزشکی مدرن بهترین تشخیص و درمان را برای عفونت رحم احتمالی شما داشته باشند. جهت ارزیابی‌های کامل می‌توانید از طریق لینک‌های سمت چپ صفحه با ما در ارتباط باشید و وقت حضوری رزرو کنید.