انتخاب بهترین آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم

امروزه عفونت‌های رحم از مشکلات شایع زنان بوده که اگر  به درمان آن توجه نشود ، آثار بسیار بدی بر سلامت می‌گذارد. می توان از نتایج عفونت رحم و عدم پیگیری آن ، از دست داد قدرت باروری و آسیب به اندام های دیگر بدن ، سقط جنین یا زایمان زودرس را نام برد  و همچنین از طرفی ، گسترش عفونت در رحم ، منجر به خروج رحم از بدن زنان می شود .

بنابراین گاهی ، یکی از بهترین رویکردهای درمانی برای عفونت‌های رحم،  انتخاب آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم است.

بدیهی است استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان عفونت‌ها و دوز مصرفی باید حتما طبق نظر پزشک متخصص زنان صورت گیرد، از مصرف خودسرانه هر آنتی بیوتیک بدون مشورت پزشک زنان جداً خودداری فرمایید چرا که آنتی بیوتیک نادرست برای عفونت شما و یا مصرف بیش از اندازه می‌تواند در آینده مقاومت عفونت نسبت به درمان را افزایش دهد.

آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم تنها راه حل نابودی همیشگی عفونت

آناتومیک دستگاه تناسلی داخلی زنانه و نحوه فانکشن آن طوری است که در شرایط مناسب و مساعد، باکتری‌ها و عوامل عفونت زا به راحتی می‌توانند در آن مستقر شده و رشد و نمو داشته باشند.

عفونت‌های رحم از جمله اختلالات شایعی هستند که بانوان و خانم‌ها در هر سنی می‌توانند گرفتار آن بشوند. گاهی برخی با علائم بسیار خفیفی همراه می‌شوند و عده‌ای از خانم‌های می‌توانند دچار علائم بالینی قابل توجهی شوند.

موارد بی علامت عفونت‌های زنانه باعث می‌شود که افراد مبتلا به عفونت‌های رحمی دیر متوجه بیماری خود بشوند به پزشک مراجعه نکنند و یک عفونت ساده به قسمت‌های دیگر دستگاه تناسلی منتشر  شود. مثلاً با ایجاد تغییراتی در دیواره لوله‌های رحمی باعث چسبندگی دیواره لوله‌های رحمی شود و فرد را مادام العمر گرفتار ناباروری کند، در ادامه پیرامون قویترین درمان‌ها و آنتی بیوتیک‌ قوی برای عفونت رحم توضیح می‌دهیم و می‌گویم که بهتر است برای عفونت رحم چی بخوریم.

علت استفاده از آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم چیست؟

رحم و لوله‌های رحمی و تخمدان‌ها از مهمترین قسمت‌های دستگاه تولید مثلی زنان به شمار می‌آیند که در قسمت پایین شکم و لگن زنان قرار می‌گیرند. تخمدان‌ها، لوله‌های رحمی و رحم برای یک بارداری موفق نیاز دارند که ساختار و عملکردی نرمال و طبیعی داشته باشند.

التهاب و عفونت‌های رحم از جمله شایع‌ترین اختلالاتی هستند که زنان در طول عمرشان تجربه می‌کنند. عوامل عفونت زا که عمدتا باکتری‌ها هستند، از راه واژن به دهانه رحم می‌رسند و  وارد رحم می‌شود و در رحم رشد و تکثیر پیدا کند و این باکتری‌های صعود کرده به رحم منجر به بروز عفونت‌های رحمی می‌شوند.

اگر فرد مبتلا به عفونت رحم بشود و به موقع به آن رسیدگی نکند و درمان به موقع انجام نشود این عفونت می‌تواند به لوله رحمی و حتی به تخمدان نیز برسد حتی وارد خون بشود و فرد را دچار عوارض جبران‌ناپذیر یک عفونت عفونی سیستمیک و سرتاسری بکند.

پزشکان عفونت لایه داخلی پوشاننده دیواره رحم را اندومتریت می‌نامند.

اندومتریت در واقع التهاب و عفونت اندومتریوم است، این التهاب یک التهاب لایه غددی به شمار می‌آید پس عفونت‌های اندومتریوم به علت وجود باکتری‌هایی است که از واژن به رحم رسیده است.

لذا انتی بیوتیک تراپی مناسب و آگاهی از اینکه برای عفونت رحم چی خوبه قدم اول درمانی و در واقع قدم اصلی رهایی از عفونت‌های رحم خواهد بود. این بیماری در مراحل ابتدایی اگر تشخیص و درمان بشود به خوبی و به طور کامل علاج می‌شود و به یک اختلال مزمن خطرناک با عوارض مبدل نمی‌شود، بهترین درمان برای این مشکل آنتی بیوتیک‌ قوی برای عفونت رحم است.

پس مجددا تاکید می‌کنیم که اگر شما یک یا چند مورد از علائم و تظاهرات عفونت‌های رحمی را دارید باید هر چه سریعتر برای درمان این عفونت به دکتر زنان خوب مراجعه کنید:

در اکثر قریب به اتفاق زنانی که به موقع برای درمان اندومتریت به پزشک مراجعه کرده‌اند با تجویز آنتی بیوتیک‌های متناسب با عامل عفونت زا که توسط پزشک انتخاب شده درمان صورت می‌گیرد.

پیش از آنکه بپرسیم برای عفونت رحم چی خوبه باید گفت فقط انتی بیوتیکی می‌تواند اندومتریت را درمان کند که درست انتخاب شده باشد. در برخی موارد عفونت‌ها درمان  نشده باقی می‌مانند و باعث می‌شود که فرد در اندام‌های تناسلی داخلی دچار التهاب و  چسبندگی بشود و مبتلا به مشکلات ناباروری مزمن گردد.

هدف از ارائه این مقالات این است که جامعه زنان از این بیماری و اختلالات آگاهی پیدا کنند، علائم هشدار دهنده را خودشان در مراحل اولیه کشف کرده و برای پیشگیری از رسیدن به مراحل درمان ناپذیر هر چه سریعتر برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنند. به عبارتی اطلاعات و افزایش سواد جنسی برای سلامت عمومی زنان الزامی است.

علل بروز عفونت‌های باکتریال رحمی

عفونت‌های رحمی یا التهاب و عفونت‌های اندومتریوم رحم یا اندومتریت به علت وارد شدن باکتری‌ها به فضای رحم ایجاد می‌شود، از جمله عفونت‌های باکتریال که رحم را نیز مبتلا می‌کنند می‌توان از باکتری مولد بیماری سل و همچنین عفونت‌های ناشی از باکتری‌های طبیعی محیط واژن و همچنین بعضی از انواع عفونت‌های منتقله از راه آمیزش جنسی مانند سوزاک یا گنوره که به واسطه گونوکوک ایجاد می‌شود و کلامیدیا نام برد.

در واژن بانوان به صورت کاملاً طبیعی باید تعداد باکتری وجود داشته باشد، بالانس طبیعی بین باکتری‌های مفید یا لاکتوباسیل‌ها با باکتری‌های مضر یا بی هوازی‌ها وجود دارد.

به هر دلیلی که این بالانس به هم بخورد مثلا به دنبال تغییر در سبک زندگی و استفاده از دوش‌های واژینال محیطی فراهم می‌شود که برای رشد باکتری‌های غیرمفید و عفونت زا مناسب است و بدین ترتیب این عفونت‌ها از واژن  به رحم منتقل شده و بدین ترتیب باعث ایجاد عفونت دیواره داخلی رحم آندومتریت می‌شود.

نکته مهمی که باید به آن اشاره بکنیم این است که زمانی که دهانه رحم به دنبال جراحی‌ها یا سقط یا زایمان باز می‌شود، باکتری‌ها راحت‌تر وارد محیط رحم خواهد شد یعنی باکتری‌های طبیعی که در محیط واژن زندگی می‌کنند، از بین بروند. این روند مسبب اندومتریت و نیاز به آنتی ‌بیوتیک قوی برای عفونت رحم خواهند داشت. سن  شایع برای ابتلا به عفونت‌های رحمی:

عفونت‌های رحمی در زنانی که در سنین باروری قرار دارند، شایع‌تر می‌باشد یعنی دختران از سن بلوغ تا یائسگی اصلی‌ترین گروهی را شامل می‌شود که در معرض ابتلا به عفونت‌های رحمی می‌باشد.

علت اینکه عفونت‌های رحم در زنان در سنین باروری قبل یائسگی شیوع  بیشتری دارد این است که شرایط در سیستم تناسلی اطفال و همچنین بانوان بعد یائسگی چندان مناسب رشد باکتری ها در سیستم تناسلی داخلی نخواهد بود

ریسک فاکتورهای ابتلا به عفونت رحم کدامند؟

دختران و زنان با ریسک فاکتورهای زیر بیشتر در ریسک ابتلا به عفونت‌های رحم قرار می‌گیرند:

-    فاکتور اول: برقراری رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های پیشگیری و محافظتی رابطه جنسی

-    فاکتور دوم: داشتن روابط جنسی قبل از ۲۵ سالگی

-    فاکتور سوم: استفاده از وسیله‌هایی مانند آیودی برای پیشگیری از بارداری

-    فاکتور چهارم: استفاده از دوش‌های واژینال

-    فاکتور پنجم: سابقه قبلی در ابتلا به عفونت‌های رحمی و اندومتریت قبلی

از عواملی که شرایط ابتلا به عفونت‌های رحمی را مساعد می‌سازد، باز شدن دهانه رحم از طریق عواملی چون زایمان و سقط جنین هستند که باعث باز شدن سرویکس می‌شود و بدین ترتیب باکتری‌ها راحت‌تر از محیط خارج به داخل رحم طی مسیر می‌کنند.

گفته می‌شود که حتی زایمان به روش سزارین نیز سبب می‌شود که پس از عمل جراحی التهاب دیواره داخلی رحم اندومتریت بروز کند این احتمال نسبت به زایمان طبیعی در زایمان سزارین شایع‌تر هم می‌باشد.

نکته دیگری که باید به آن اشاره کنیم این است که عفونت های منتقله از راه جنسی و همچنین عفونت با سایر باکتری‌ها که به دنبال فعالیت جنسی رخ می‌دهد، مثلاً کلامیدیا گنوکوک که مسبب بیماری سوزاک هست ممکن است در دهانه رحم هم باعث ایجاد عفونت بشود.

تاکید می‌کنیم که خانم‌ها رابطه جنسی محافظت نشده و غیرایمنی را تجربه نکنند تا درگیر عفونت‌های رحمی، اندومتریت و آنتی‌بیوتیک تراپی نشوند. بهترین درمان بکارگیری آنتی بیوتیک‌های قوی برای درمان عفونت رحم است.

علائم عفونتی که نیازمند آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم چیست؟

علائم و تظاهرات در زنانی که دچار عفونت‌های رحمی هستند، متنوع است. در زنانی که به اندومتریت مبتلا هستند ممکن است علائم اختصاصی منحصربفردی وجود نداشته باشد، برخی از شایع‌ترین علائم به شرح زیر است :

-    خونریزی‌های نامنظم

-     درد هنگام مقاربت واژینال

-     درد در بالا و پایین شکم

-    درد و ناراحتی در لگن و ران و‌کشاله ران و‌درد پا

-     تب و لرز

-    علایم ادراری مانند درد و سوزش هنگام ادرار کردن

-    ترشحات واژینال بدبو

-    و نهایتاً خستگی‌های بیش از حد و توجیه ناپذیر اشاره کرد که الزام تجویز آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم را خواهند داشت.

شرایطی که زنان مبتلا به عفونت‌های رحمی ممکن است تجربه کنند این است که دوران قاعدگی‌شان از نظم خارج می‌شود و خونریزی‌های نامنظم را تجربه می‌کند. این افراد ممکن است دردهای زیادی را زمان قاعدگی دچار بشود:

اگر  یک یا  چند مورد از علائم فوق را در خود می‌بینید، حتماً برای پیشگیری از ابتلا به عوارض به پزشک مراجعه کنید تا با آغاز به موقع انتی بیوتیک تراپی آن را از بین ببربد.

در صورت بروز چه علائمی باید فوراً به پزشک مراجعه کنید؟

اگر شما یا اطرافیانتان به دنبال عفونت‌های رحمی یا آندومتریت دچار یک یا چند مورد از علائم زیر هستید باید هر چه سریعتر به مرکز درمانی مراجعه بکنید :

-    علامت اول استفراغ‌های شدید؛ معمولاً استفراغ‌های شدید هنگام صبح جدی‌تر  تلقی می‌شود

-    علامت دوم دردهای بسیار شدید غیرقابل تحمل و ناگهانی در لگن

-    علامت سوم تب‌های بالای 39 درجه از نشانه‌های جدی پیشرفت عفونت‌های رحمی هستند،

-     در نهایت اگر فرد دچار غش کردن‌های ناگهانی شده باشد

افراد فوق چه بسا نیازمند بستری در بیمارستان و ‌دریافت انتی بیوتیکهای تزریقی (از راه وریدی) باشند

تشخیص عفوتت‌های رحم

قدم اول در مسیر تشخیصی ارائه شرح حال دقیق از علائم کنونی سابقه قبلی پزشکی، سابقه مصرف دارو، عادات جنسی و لایف استایل می‌باشد.

پس تشخیص صحیح وابسته به ارائه شرح حال درست شماست، در مرحله بعدی پزشک سراغ معاینه بالینی می‌رود.

در این مرحله معاینه کامل لگن الزامیست و نیز جمع آوری ترشحات واژن سرویکس و ترشحات دهانه رحم توسط پزشک انجام شده و نمونه برای آنالیز و حتی کشت به آزمایشگاه ارسال می‌شود، پزشک بر حسب شرایط و علائم شما ممکن است آزمایش‌های خاصی را درخواست کند.

-    آزمایش خون: مواردی که وجود عفونت و التهاب و ارزیابی می‌کنند مثلاً ESR,CRP و شمارش سلول‌های ایمنی یعنی شمارش گلبول‌های سفید که (عبارتند از سنجش میزان رسوب گذاشتن اریتروسیت‌های بدن و نیز سنجش میزان پروتئین سی که برای واکنش به کار برده شده است، شمارش سلول‌های سفید خون و گلبول های سفید) الزامی خواهد بود.

اگر بیمار به شدت دچار عفونت‌های رحمی شده است و عفونت‌های رحمی دارد که مزمن است باید  بخش‌های  دیگر دستگاه تناسلی داخلی مثلا لوله‌های رحمی هم ارزیابی بشود تا آسیب و مشکل و عفونت دیگری از چشم پزشک دور  نمانده باشد.

در این موارد پزشک از سونوگرافی شکم و لگن و انواع عکس برداری‌ها کمک می‌گیرد، در مراحل بعدی ممکن است برداشتن نمونه بافتی مستقیم از اندومتر رحم و بیوپسی دیواره داخلی رحم الزامی باشد.

امروزه با لاپاراسکوپی می‌توان بدون اینکه شکم را به طور کامل باز بکنند و اسکار و‌ برش روی شکم به جای بگذارند با ابزاری لوله‌ای شکل بسیار کوچک و وارد کردن این وسیله  ظریف و نازک  به داخل محوطه شکم و لگن در محوطه داخلی بطور زنده به مشاهده شرایط بپردازند، با لا‌ارپسکوپ می‌شود از بافتهای مشکوک نمونه‌برداری بشود، بدین ترتیب ارزیابی دقیق‌تر به طور مستقیم انجام می‌شود:

قویترین آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم کدام است؟

بعد از اینکه تشخیص قطعی عفونت‌های رحمی گذاشته شد، پزشک درمان متناسب با عفونت و شرایط فرد مبتلا را انتخاب می‌کند. پزشکان متخصص زنان برای درمان عفونت‌های رحم از انواع آنتی بیوتیک‌ها استفاده خواهند کرد.

افتراق دقیق این که علائم مخصوص کدام یک از باکتری های شایع است، بسیار دشوار است لذا این همپوشانی علائم و نشانه‌ها باعث می‌شود که پزشکان زمانی که با بیماران مبتلا به عفونت‌های رحمی مواجه می‌شوند، از ترکیب دو آنتی‌بیوتیک کنار هم بهره می‌برند و اینگونه بیمار درمان کامل‌تر و مطمئن‌تری دریافت خواهد کرد.

درمان اگر به درستی انتخاب شود و بیمار طول دوره درمان آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم را رعایت کند، به طور کامل علاج خواهد شد.

نکته دیگری که باید در اینجا به آن اشاره بکنیم این است که در بسیاری از زنان بعد از اینکه درمان با استفاده از مصرف آنتی بیوتیک آغاز می‌شود، نشانه‌های عفونت و تظاهرات بالینی عفونت‌های رحمی از بین می‌رود و یا بسیار کاهش پیدا می‌کند. باید دقت بکنید که این از بین رفتن یا کاهش علائم عفونت‌های رحمی نباید باعث بشود که شما آنتی بیوتیک‌هایی که برای درمان عفونت‌های رحمی تجویز شده است خودسرانه و قبل از به پایان رسیدن دوره درمان قطع کنید.

یعنی اگر دوره درمان با آنتی بیوتیک را کامل طی نکنید، بهبودی کامل صورت نمی‌گیرد یا عفونت مجدداً عود می‌کند و در مواردی که عفونت دچار عود می‌شود درمان سخت‌تر خواهد شد.

درمان آنتی بیوتیکی عفونت‌های رحم وابسته به این است که عامل ایجاد کننده عفونت‌های رحمی چه بوده است:

سه دسته از عفونت‌ها می‌توانند در رحم ایجاد عفونت کند این سه گروه عبارتند از رشد باکتری‌های منتقله از بیماری‌های مقاربتی مانند گنوره آ یا سوزاک و کلامیدیا و رشد باکتری هایی که در محیط طبیعی واژن زندگی می‌کنند.

آنتی‌ بیوتیک و عفونت رحم

شاید بپرسید برای عفونت رحم چی بخوریم، برای از بین بردن باکتری‌های که باعث آسیب و التهاب دیواره رحم می‌شوند، پزشک ابتدا به سراغ آنتی بیوتیک‌ مناسب می‌رود، در مواردی که علائم خفیف است و فرد باردار نیست آنتی بیوتیک خوراکی تجویز شده و به راحتی کنترل می‌شود ولی در عفونت‌های رحم بسیار شدید و زنان باردار مبتلا به عفونت‌های رحمی الزام به بستری شدن در بیمارستان و دریافت آنتی بیوتیک وریدی خواهد بود.

در فردی که آنتی‌بیوتیک خوراکی دریافت کرده پس از طی دوره باید آندومتر یا دیواره رحم مجدد بررسی بشود. آنتی بیوتیک‌های تجویز شده برای درمان عفونت‌های رحمی هم از نظر نوع و هم از نظر دوز با هم متفاوتند اگر بخواهیم به طور دقیق‌تر بگوییم پروتکل‌ها و برنامه مصرف آنتی بیوتیک در درمان عفونت‌های رحمی تفاوت دارد:

آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم توسط پزشک بعد از مطلع شدن از علت علائم بیمار تجویز می‌شود، آنتی بیوتیک‌های تجویزی عبارتند از :

مترونیدازول که به صورت‌های مختلف قرص، شربت و شیاف‌های مخصوص واژینال تجویز می‌شود، علاوه بر مترونیدازول که شایعترین داروی تجویز شده در عفونت‌های رحم هست گاهی کرم‌های واژینال کلوتریمازول نیز به نسخه شما اضافه می‌شود.

برای تکمیل درمان و رسیدن به نتایج درمانی صحیح و کامل‌تر ممکن است پزشک برای شما از نیستاتین یا کپسول‌های فلوکونازول و همچنین فراورده‌های میکونازول استفاده کند.

در زنانی که در حین بارداری دچار عفونت‌های رحمی می‌شود یا زنانی که دچار عفونت‌های جدید پیشرفته هستند، زنانی که به درمان‌های خوراکی پاسخ نداده‌اند و عفونت آنها پیچیده تر شده است و اکنون شرایط بالینی ناپایداری دارند توصیه می‌شود که حتماً در بیمارستان بستری شوند، مایعات به صورت وریدی دریافت کنند و تزریق آنتی بیوتیک‌هایی که برای درمان عفونت برای آنها تجویز شده نیز باید به صورت وریدی انجام بشود.

لازم است بگوییم که مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک‌ها ممنوع است چون افرادی که مصرف آنتی بیوتیک خودسرانه دارند ممکن است به علت مشکل دیگری در رحم دچار علائم مشابه با عفونت‌های رحمی شده باشند و وقتی که فرد  آنتی بیوتیک خود سرانه استفاده کرده، فقط علائم رفع شود و پزشک نتواند علت اصلی ایجاد کننده علائم را کشف کند.

در حقیقت برطرف شدن علائم باعث می‌شود شرایطی ایجاد شود که بیمار برای کشف علت اصلی علائمش  به پزشک مراجعه نکند.

در پاسخ به این سوال که برای عفونت رحم چی بخوریم، باید بگوییم که از آنتی بیوتیک‌های دیگری که غالباً تحت عنوان آنتی‌بیوتیک‌های قوی برای درمان عفونت ‌رحم نام برده می‌شود باید به دست سفالوسپورین‌ها و از بین آنها سفکسیم (داروی خوراکی قوی برای درمان عفونت‌های رحمی) اشاره کنیم با وجود آن که مصرف سفکسیم در افرادی که مبتلا به انواع عفونت‌های زنانه هستند رواج پیدا کرده است، باید بگوییم که سفیکسیم، آنتی بیوتیک قوی و وسیع الطیفی است و علاوه بر باکتریهای مسبب عفونت‌های رحمی، روی انواع باکتری‌های بدن که مفیدند نیز موثر می‌باشد.

از جمله باکتری‌های مفید می‌توان به باکتری های مفید واژن و روده بزرگ اشاره کرد، پس تا زمانی که نیاز به تجویز آنتی بیوتیک سفکسیم پیدا نشده تاکید می‌کنیم که به سراغ آنتی‌بیوتیک نروید چون علاوه بر مقاومت دارویی پیشرونده باعث مشکلات فراوان ناشی از بین رفتن میکروب‌های مفید واژن و روده می‌شود.

سخن پایانی

اطلاع و عفونت‌های رحم در دختران و زنان قبل از یائسگی شیوع بسیار زیادی دارد، بعضی از عوامل احتمال ابتلاء شما به عفونت‌های رحم را افزایش می‌دهند.

باید بگویم که در صورت مشاهده یک یا چند مورد از این علائم آغاز درمان خودسرانه و پرسیدن این سوال که برای عفونت رحم چی خوبه فوراً به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه بکنند.

عفونت‌های رحمی در فازهای اولیه به راحتی با آنتی بیوتیک قوی برای عفونت رحم درمان می‌شود، ولی در صورت عدم درمان ممکن است به سایر ارگان‌های تناسلی داخلی منتقل بشود و ناباروری دائمی را سبب شود یا می‌تواند وارد خون شود و حیات فرد مبتلا را تهدید کند. پس اینکه به موقع به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید، تاثیر بسیار زیادی در پیشگیری از بروز عوارض جبران ناپذیر خواهد داشت.